..μορφέας..

Με ξέχασε ο Μορφέας,
με άφησε εκεί, κουλουριασμένη σε μια άκρη,
να βασανίζομαι, να πονάω,
και πώς να μην με ξεχάσει,
τόσες φορές ήρθε
και εγώ τον έδιωχνα,
έρωτας παράξενος
η σχέση μας,
όταν με θέλει
καμώματα του κάνω,
και όταν τον βλέπω να φεύγει
τον λαχταράω πάλι..

Μα τώρα τον ποθώ φριχτά,
να γλυκάνει το είναι μου,
να δω το χρώμα της αυγής,
όπως στα αλήθεια φέγγει..