BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »
Η ζωή ποτέ δεν περιφρόνησε τους εραστές της...
Δε φοβάμαι τόσο τις ανοιχτές θάλασσες...
Τ' άγρια κύματα...
Τα πεινασμένα σκυλόψαρα...
Πιο πολύ με φοβίζει η πλήξη
των λιμανιών...
Η αβάσταχτη απειλή
των κάβων...

Αλκυόνη Παπαδάκη

21/4/09

..έλα..

Θέλω να ‘ρθεις, μια ώρα μόνο σου ζητώ,
να είναι μια νύχτα χωρίς φεγγάρι
Σε ένα ξενοδοχείο φθηνό, υγρό,
κάπου κοντά στο κέντρο,
σε σεντόνια βρώμικα, μουχλιασμένα από ιδρώτα,
αμαρτωλών που πετάνε τα κορμιά τους

Θέλω να φύγεις, τόσο γρήγορα όσο ήρθες,
Εδώ δεν μένει ίχνος μυρωδιάς
όταν τελειώσει το έργο,
Τις καλύπτει η αυλαία όταν πέφτει,
Τις προστατεύει από ότι αταίριαστο έχει αναθυμιάσει,
Εμένα, εσένα, την μυρωδιά σου στο σώμα μου..

Έλα..