BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »
Η ζωή ποτέ δεν περιφρόνησε τους εραστές της...
Δε φοβάμαι τόσο τις ανοιχτές θάλασσες...
Τ' άγρια κύματα...
Τα πεινασμένα σκυλόψαρα...
Πιο πολύ με φοβίζει η πλήξη
των λιμανιών...
Η αβάσταχτη απειλή
των κάβων...

Αλκυόνη Παπαδάκη

21/4/09

..Μπορεί να μην σε ξέρω..

Μπορεί να μην σε ξέρω κι όμως σε θέλω σαν τρελή
τις νύχτες τις άγριες που ξαπλώνω στο κρεβάτι μου
αργά, βασανιστικά, να είσαι η τελευταία μου σκέψη

Μπορεί να μην σε ξέρω μα μυρίζω το άρωμα σου
παιδική πούδρα ανακατεμένη με ουίσκι
με σταγόνες απόσταγμα από τον ανδρισμό σου

Μπορεί να μην σε ξέρω μα να έχω πετάξει μαζί σου
και να μην φοβήθηκα στιγμή ότι θα πέσω
να είχα αλεξίπτωτο την δική σου φαντασία

Μπορεί να μην σε ξέρω μα μια στιγμή να σε σκέφτω
αρκεί να ανατριχιάσω
να με προδώσει χωρίς τύψεις το ίδιο μου το σώμα

Μπορεί να μην σε ξέρω μα τέλειωσα στα μάτια σου
δίχως χρώμα να βλέπω
και όσες φορές την λύτρωση δεν βρήκα, να ναι γλυκός ο πόνος

Μπορεί να μη σε ξέρω μα ονειρεύομαι την μορφή σου κάθε βράδυ
ένα πλαίσιο με φωτεινή επιγραφή «θέλω»
και μια υγρασία να απλώνετε εκτός από ιδρώτα εφιάλτη

Μπορεί να μην σε ξέρω και να μην σε γνωρίσω ποτέ
μα να είμαι σίγουρη ότι δεν καταναλώνομαι
..Όταν νομίζω πως σε ξέρω..