BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »
Η ζωή ποτέ δεν περιφρόνησε τους εραστές της...
Δε φοβάμαι τόσο τις ανοιχτές θάλασσες...
Τ' άγρια κύματα...
Τα πεινασμένα σκυλόψαρα...
Πιο πολύ με φοβίζει η πλήξη
των λιμανιών...
Η αβάσταχτη απειλή
των κάβων...

Αλκυόνη Παπαδάκη

21/4/09

..λεπτομέρειες..

Χάθηκα στο βλέμμα σου
Κοίταξε με, κράτησε με
ταξιδέψε με στα όρια μου
Και αν δεν σου είναι αρκετό
έλα και σπρώξε με
σου αφήνομαι, δεν βλέπεις;
Ζω διψασμένος για όσα εγώ δεν βλέπω
τις λεπτομέρειες σου
νερού σταγόνες που χύνεις στο κορμί μου
πως με διαπερνούν μέχρι τα άκρα του μυαλού μου;

Ταξιδέψε με, να χάνομαι στον πόθο
Απελευθερωμένος, ζωντανός
μα ακόμα διψασμένος
Έχω δεθεί σφιχτά στην πλώρη σου
Και αφέθηκα σε σένα
θέλω να φωνάξω
έλα ξεδίψασε με
μην περιμένεις τον προορισμό μας
μα κλείνω τα μάτια
καρτερικά, σταγόνες περιμένω
νιώθω να σπάει η καρδιά
είμαι εκεί, κοντά στα άκρα

Μα δεν μα αφήνεις
στο χείλος του γκρεμού
τα χείλη σου θυσία
και εκείνο το λακκάκι στο λαιμό
παλάμη με δροσιά γεμάτη
θυσία έγινε και το κορμί
που ακούμπησες σε μένα
και όσο τυραννικά του έδινες
τόσο καιρό σταγόνες
έτσι σταλιά σταλιά
γλιστρούσα στο δικό σου...

Με μάτια ερμητικά κλειστά
με βρήκε η ανατολή μου
με τα κεριά μισά
και το μυαλό ανοίχτο
μια ανάσα πριν απ'την πηγή μου
..ακόμα διψασμένο …