BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS »
Η ζωή ποτέ δεν περιφρόνησε τους εραστές της...
Δε φοβάμαι τόσο τις ανοιχτές θάλασσες...
Τ' άγρια κύματα...
Τα πεινασμένα σκυλόψαρα...
Πιο πολύ με φοβίζει η πλήξη
των λιμανιών...
Η αβάσταχτη απειλή
των κάβων...

Αλκυόνη Παπαδάκη

21/4/09

..μέρες..

Τις μέρες που νυχτώνουν
σε βουτιές ανατολής
θέλω να διώξω
να τις αφήσω αξημέρωτες
να περνώ από την ανατολή
μεμιάς στην δύση
μέχρι να αναρρώσουν

Όμορφες που είναι οι μέρες στο δρόμο τους
ήλιος φωτεινός, ζεσταίνει,
μεσημεριάζει
δεν καίνε οι αχτίδες του
βραδιάζει
η κάψα του
δεν λιγοστεύει

Όμορφες που είναι οι μέρες στο δρόμο τους
ανοικτοί οι ουρανοί, κρύο
ρέουν κοντά στο τζακι οι ιστορίες
μεσημεριάζει
μυρίζει η γη βροχή
βραδιάζει
η διψά δεν λιγοστεύει

Αυτά όμως τα βράδια των διασταυρώσεων
καθρέφτες, φουρτούνες
σε πυροφάνια…
ανήσυχα και ήσυχα..
αθόρυβα και θορυβώδη..

Μια στιγμή του χρόνου τούτου
που μπλέκει τα ανόμοια να σταθείς
θα λυτρωθούν οι μέρες..θα βρουν το δρόμο τους..
πυξίδα σταυροδρόμι..